JAK DŁUGO JESZCZE CZŁOWIECZE
BĘDZIESZ BŁĄDZIŁ I WŁAŚCIWEJ ŚCIEŻKI CIĄGLE SZUKAŁ,
CZYŻ CHRYSTUS CI NIE POWIEDZIAŁ,
IŻ JEST TWĄ DROGĄ  - JEDYNĄ, PRAWDZIWĄ,
PRZECIEŻ PRZEZ CIEBIE JUŻ ODNALEZIONĄ.

JAK DŁUGO JESZCZE CZŁOWIECZE
BĘDZIESZ PATRZYŁ NA INNYCH,
NA NICH SIĘ WZOROWAŁ,
CZYŻ CHRYSTUS CI NIE POWIEDZIAŁ,
BYŚ JEGO SŁOWEM I SPOJRZENIEM 
ZAWSZE SIĘ KIEROWAŁ.

JAK DŁUGO JESZCZE CZŁOWIECZE,
BĘDZIESZ SZUKAŁ SPEŁNIENIA W ŚWIECIE TYM,
ZAPOMINAJĄC, IŻ TO BÓG JEST WŁAŚCIWYM
SCHRONIENIEM TWYM.

JAK DŁUGO JESZCZE CZŁOWIECZE,
BĘDZIESZ SAM W SWYM ŻYCIU KRÓLOWAŁ,
CZYŻ NIE ODDAŁEŚ SIĘ CHRYSTUSOWI,
BY TWOJE JA ZOSTAŁO PODDANE JEGO WOLI.

I SKORO TAK UCZYNIŁEŚ,
TO CZEMU CIĄGLE BŁĄDZISZ, PYTASZ, SZUKASZ
I DRŻYSZ?
TAK JAKBY GO NIE BYŁO,
A ŻYCIE W NIM NIE ISTNIAŁO...